Cjopris e Viscon
Anade di publicazion:2008
Dipartiment: Toponomastiche
AUTÔRS: Alessandro Pian, Maurizio Puntin
I nons dai puescj
Passant par Cjopris si respira storia e timp; dut intunm si spalanca devant dai vôi come un bleòn piturât e scrit. Ma par fâ chista maravea, ti tocja cuasi distrâiti su la tiera e fevelâ cun jê.
Tocja sintîla mari dal timp e mari nestra; sintîla drenti e fûr; lassâla contâ, a nô, che crodìn di cognossila, e gi vin, sì e no, cuzziada la scussa, plui che esplorada.
Si viôt un paîs cjessût di aga e tiara, cui cogui dal flum tignûts adun da piera, materna ancja jê, da Mont di Migjea. Cjopris e Viscon cualchi volta si son pitufâs tra di lôr, forsi ancja crozolâts par no tignîsi indaûr, ma, plui o mancul, an orût, savût, dovût lâ indevant insiema.
Cuasi nadant a pêl di aga, si son tignûts tal sut chel tant che ‘l è avonda par tirâ dilunc ta storia.
La paura da l’aga: par sperâ e preâ che vignis avonda, e no massa, an sielt Sants diferents.
Viscon al parta lis resons cul so non, e si à vodât a San Zeno, vescul di Verona, che al tirava di vivi e al veva ze parâsi cul flum Adige, e dopo a àn clamât cun lôr un sant boem, San Zuan Nepomuk.
Cjopris, pa stessis pauris, al cjalava cun fiducia a San Nicolò di Bari (che dopo, pa veretât, al sarès di Mira, in Turchia). Forsi forsi, lôr, cun Midiuzza, Naiarêt e i paîs da plêf di Trivignan, si cjatavin dacordo sui doi sants preâts e venerâts tal santuari di Madona di Strada e Viscon: San Zuan Batista e Sant Scjefin, ancje lôr a tignîgi daûr a l’aga.
Passàç; tant passàç di int, par ca, dai Romans, e umins ancja prima di lôr, che forsi àn lassât dome cualchi non; i Romans, che an cjot e partât, segnât chista tiara par simpri.
[…]
(tratto dalla prefazione curata da Ferruccio Tassin)
note: il test dal prof.Tassin al rispiete la varietât furlane fevelade tai paîs dongje il Lusinç.